Schatkamer

Eigenlijk past het hout niet hier en nu. Een anachronisme. Maar het is er wel. Het is er geweest en het is er ook nu nog.  Hier is het.

Ik heb het hout proberen te vangen in glas. Ik heb ruim 200 proefjes gedaan. Het resultaat was niet te voorspellen en dus ook niet te regisseren. Bij wijze van uitzondering lukte het af en toe tòch.  Soms is het alleen maar een afdruk, soms zit het hout letterlijk tussen twee lagen gevangen. Soms vecht het terug: een gasbel ontploft…. Sowieso is het onvoorspelbaar en gevaarlijk. Geldende regels lapt het hout  aan zijn laars. Wie kent dit hout? Ken ik het? Ik wil het leren kennen.

Inmiddels heb ik als een rentmeester een schat vergaard van stukken glas waar het hout al dan niet als materiaal - maar minimaal dan toch als afdruk of kleurresidu - aanwezig is. En altijd spelen de verhalen van de mensen rond de put door mijn hoofd. Ze kijken mee.

Ooit is ook nu. En nu is ooit